piątek, 8 kwietnia 2011

Włochy

Włochy to kraj położony w południowej części Europy, nad Morzem Śródziemnym, co sprawia, że klimat jest tutaj gorący, a ludzie namiętni, weseli ale też krzykliwi i zarozumiali. Czym Włochy mnie ujmują ? Ano świetną kuchnią - pizza i spagetthi to nie jedyne przysmaki tego kraju. Ale popularny bucik może zaoferować znacznie więcej...

Włochy to kraj bardzo zróżnicowany, zarówno pod względem klimatu, krajobrazu, jak i kultury. Na północy leżą Alpy i najwyższy szczyt Europy - Mont Blanc (4807 m npm) oraz słynne Dolomity - popularny we Włoszech rejon wspinaczkowy i narciarski.

Popularny bucik to Półwysep Apeniński - zasadnicza część tego kraju. W jego centrum położony jest obszar geograficzny zwany Lacjum. To właśnie tutaj znajduje się stolica Włoch - wspaniały Rzym, przy którym bledną uroki innych miast. Niezapomnianych wrażeń, m.in. zapachowych :) przyspoży też słynna Wenecja - miasto gondolierów.

Do Włoch należą największe wyspy Morza Śródziemnego - Sycylia z czynną Etną i Sardynia ze wspaniałymi zabytkami. Są to bardzo popularne regiony turystyczne, różniące się dość znacznie od innych części Włoch. Widoczne są tutaj obce wpływy, przede wszystkim w pięknej architekturze.

Ze względu na upały panujące tu latem, podróż do Włoch najlepiej zaplanować na przełom kwietnia i maja lub września i października. W południe na ulicach nie uświadczymy nikogo, bo panuje tam ogólnie przyjęta sjesta. Za to nocą ożywają ulice, knajpki i restauracje, w których prym wiodą mężczyźni. Kobiety bowiem są tu gorzej traktowane, co szczególnie widoczne jest na południu kraju. Ale wbrew pozorom dla Włochów bardzo ważna jest rodzina, a przede wszystkim matka.

Dogadanie się we Włoszech po angielsku może czasem sprawić kłopot, także nie wdawajcie się w szczegóły, za to warto spróbować ogólnie przyjętej mowy gestów, w tym Włosi są naprawdę świetni. 

Rzym












Rzym, stolica Włoch, położony jest na siedmiu wzgórzach skupionych nad rzeką Tyber, która przepływa przez środek miasta z północy na południe. Jest największym miastem w kraju, liczy bowiem w granicach administracyjnych ponad 2,5 mln mieszkańców, a w obrębie aglomeracji miejskiej prawie 4 mln ludności. Jest ważnym ośrodkiem turystycznym o światowym znaczeniu. Rzym to również ważne centrum przemysłowe z rozwijającym się przemysłem samochodowym, elektrotechnicznym i spożywczym, a także centrum finansowe Włoch z siedzibą wielu banków i finansowych instytucji. Miasto jest siedzibą znanych klubów sportowych. Znajdują się tu też dwa wielkie porty lotnicze o dużym znaczeniu dla kraju.

Koloseum jest symbolem Rzymu
Historia
Według legendy miasto zostało założone w 753 r. p.n.e. przez Romulusa na Wzgórzu Palatyńskim. W ciągu kolejnych pięciu stuleci Rzymowi udało się podporządkować sobie obszar całego Półwyspu. Miasto stworzyło najpotężniejszy organizm państwowy w basenie Morza Śródziemnego (republikę, potem cesarstwo). W okresie rozkwitu cesarstwa Rzym zamieszkały był przez ponad pół miliona ludzi. Na początku nowej ery miasto było jednym z największych ośrodków chrześcijaństwa. Po podziale cesarstwa na zachodnie i wschodnie w 395 r., Rzym przestał być stolicą kraju. Upadek miasta, który nastąpił w 476 r. przypieczętowały liczne najazdy plemion germańskich. W 754 r. miasto stało się stolicą Państwa Kościelnego. Przez kolejne kilkaset lat rozwój miasta hamowały konflikty papieży z cesarzami i najazdy. W XV i XVI w. Rzym stał się obok Florencji i Mediolanu głównym centrum kultury i sztuki renesansowej. W 1870 r. miasto zostało włączone do Włoch, stając się w 1871 r. stolicą kraju, zaś władzę papieską ograniczono do Watykanu.
Atrakcje
Historyczne centrum Rzymu jest niewielkie, a większość najwspanialszych zabytków znajduje się w bliskiej odległości od siebie. Na wschodnim brzegu Tybru, zwłaszcza na terenie na południe od Piazza Venezia skupiają się pozostałości antycznego Rzymu. Na północny zachód i wzdłuż Tybru, pomiędzy Via del Corso i Corso Wittorio Emanuele II znajdują się zabytki z okresu miasta średniowiecznego. Trudno jednoznacznie wskazać najważniejszy zabytek, ale prym z pewnością wiedzie Koloseum, które jest w swoim charakterystycznym kształcie rozpoznawalne przez każdego mieszkańca ziemi. Koloseum to pozostałość po dawnym amfiteatrze, miejscu rzymskich rozrywek i zawodów jeszcze z czasów cezarów. Jest to największa zachowana budowla starożytna w mieście. Poza Koloseum warto zajrzeć też do Panteonu, starożytnej świątyni zlokalizowanej na Polu Marsowym. Ważną pozostałością dawnych czasów jest Forum Romanum, czyli tradycyjny starożytny rynek, na którym skupiało się życie polityczne i gospodarcze miasta. Rynek przez wieki został całkowicie zniszczony a jego pozostałości zawdzięczają swoje istnienie pracom archeologicznym. Z bardziej współczesnych zabytków warto wymienić Fontannę di Trevi, monumentalną konstrukcję XVIII-wieczną o wymiarach 20x26 metrów z łukiem triumfalnym w centrum i licznymi figurami. Obiekty sakralne to oczywiście Kaplica Sykstyńska oraz Bazylika Św. Piotra. Na szczególną uwagę zasługują też Schody Hiszpańskie, prowadzące do kościoła Trinitia dei Monti. Schody te są uznawane za najdłuższe i najszersze w Europie. Rzym przyciąga miliony turystów, których nie zrażają nawet astronomiczne ceny.

Schody Hiszpańskie są uznawane za najdłuższe i najszersze w Europie
Chrześcijański Rzym
Rzym jest nierozerwalnie związany z Kościołem katolickim, a głównym powodem jest zapewne Watykan, który nie tylko stanowi enklawę na terenie miasta, ale również ze względu na swoją wielkość i znaczenie przenosi wpływy na miasto. Na terenie Rzymu znajduje się wiele budowli sakralnych, domów oficjeli kościelnych, licznych muzeów i innych instytucji formalnie przynależących do Watykanu. Włosi z natury są katolikami i to bardzo ekspresyjnymi, co oznacza, że wszelkie kościelne święta obchodzone są publicznie, na ulicach miasta i to z dużą manifestacją. Każdy Włoch modli się przed ważniejszym wydarzeniem i robi to niemalże publicznie. W Rzymie są szczególne kościoły o wielkim znaczeniu dla katolików, jak na przykład Bazylika Santa Croce in Gerusalemme w której rzekomo znajduje się krzyż z ostatniej drogi Chrystusa. Jest tu także bardzo nietypowe Muzeum Dusz Czyśćcowych.
Informacje ogólne
Powierzchnia : 1285,306 km²

Informacje praktyczne

Godziny urzędowania

Urzędy pocztowe są otwarte od poniedziałku do soboty w godzinach 8.00-19.30.
Sklepy i firmy usługowe są najczęściej czynne od poniedziałku do soboty w godzinach 8.00-13.00 i 16.00-19.00;
pamietaj ze część sklepów jest zamknięta w sobotnie popołudnia i w poniedziałki rano

"Targowanie".
W sklepach i restauracjach obowiazują ceny stałe.
Natomiast w tańszych hotelach lub poza sezonem można uzyskać niższe ceny.
Warto również targować się o ceny usług:
np. wypożyczenia sprzetu łódki lub roweru czy przewodnika /zwłaszcza poza sezonem/
Kto przy straganie nie targują się o wszystko, bedzie uznany za dziwaka.


Mandaty
Czasy kiedy policja przymykała oko na łamanie zasad ruchu drogowego minęły bezpowrotnie.
We Włoszech trwa zdecydowana walka z szaleństwem na drogach.
Wzmożono akcje kontroli prędkości i trzeźwości kierowców.
Nawet osoby jeżdżące na skuterach bez kasków "zarobią" mandat,
pomimo że do niedawna było to w dobrym tonie /i Włosi do dzisiaj nie mogą się z tym pogodzić/.
Kontrole policji nasilają się szczególnie w sezonie, latem.  


Zabytki do zwiedzania:






 Sycylia









Sycylia jest największą wyspą na Morzu Śródziemnym. Od wieków fascynuje przybyszów z całego świata swoją egzotyką, bogactwem zabytków i fantastycznymi krajobrazami, które stały się natchnieniem dla wielu artystów. Już przez starożytnych nazywana Wyspą Słońca, szczyci się największą w Europie liczbą godzin słonecznych w ciągu roku.


Praktyczne informacje


Pilot: turyści objęci są opieką polskiego rezydenta, do którego zadań należy pomoc przy przylocie, wylocie, podczas pobytu oraz przyjmowanie zapisów na wycieczki lokalne.
Wizy: nie są wymagane; obowiązujący dokument to paszport (ważny minimum 6 miesięcy) lub dowód osobisty.
Czas przelotu: Warszawa – Palermo – ok. 2,45 h; Warszawa – Catania – ok. 2,45 h.
Czas lokalny: czas polski.
Język: włoski.
Napięcie: 220 V; w niektórych hotelach niezbędny adapter – dostępny w recepcji lub w sklepach.
Waluta: euro (EUR).
Ceny w hotelu i restauracji: obiad – od 12 EUR, wino – od 9 EUR, woda mineralna – od 1,5 EUR, piwo – od 3 EUR, pizza – 7-12 EUR.
Wynajem samochodów: od ok. 60 EUR/dzień.
Plaże: większość hoteli z naszej oferty dysponuje prywatną plażą. Korzystanie z prywatnej plaży hotelowej, a także parasole i leżaki są bezpłatne dla gości hotelowych; na plażach hotelowych nie ma ratowników.
Wycieczki lokalne: organizowane są przez lokalnego przedstawiciela B.P. ITAKA. 

Tabela temperatur

MIESIĄC IV V VI VII VIII IX X
DZIEŃ 23 27 30 33 34 31 28
WODA 17 17 21 24 25 24 22




Wenecja




Wenecja i jej piękno, to przede wszystkim niezwykle położenie miedzy lazurem nieba i morza, na archipelagu ponad stu wysepek, wśród cichych wód laguny, które odbijają wytworna architekturę pałaców, kościołów i klasztorów. To właśnie jej romantyczny pejzaż, charakterystyczne morskie oświetlenie obiektów, refleksy wody i słońca były inspiracja wielkich weneckich malarzy.
Najazdy barbarzyńców, które towarzyszyły upadkowi zachodniego imperium rzymskiego, stały się bezpośrednią przyczyną powstania Wenecji. Mieszkańcy kwitnących miast Veneto, leżących na szlaku pochodu dzikich hord Wizygotów, Hunów i Ostrogotów, szukali ucieczki na bezpiecznych, trudno dostępnych wyspach laguny górnego Adriatyku, zamieszkanych przez nieliczną, ubogą ludność zajmującą się rybołówstwem i eksploatacją soli. Rok 451
 

Położenie

Wenecja leży na 118 wysepkach wchodzących w skład archipelagu znajdującego się w samym środku laguny, która zamyka Zatokę Wenecką od strony zachodniej. Jej odległość od lądu wynosi 4 km, od otwartego morza 2 km; ma powierzchnię 7 km2, długość tj. nieco ponad 4 km, szerokość ok. 3 km. Miasto podzielone jest na 6 dzielnic zwanych sestieri: San Marco, Castello, Santa Croce, San Polo, Cannare-gio, Dorsoduro. Każda z nich ma własną numerację domów, poprzedzoną numerem dzielnicy. Wyjątek stanowi Wyspa Sw. Heleny zabudowana po I wojnie światowej willami, których numeracja zgodna jest z ogólnie przyjętymi zasadami. Z lotu ptaka miasto ma kształt ryby przeciętej ogromną, odwróconą literą S, uformowaną przez Kanał Grandę.

Położenie Wenecji i jej pełna uroku architektura budziły zachwyt Petrarki, Dantego, wielkich muzyków Wagnera, Haendla, Glucka i Mozarta, którzy szukali tu natchnienia do swoich kompozycji. Poeci i pisarze Byron, d'Annunzio, Goethe i wielu innych opisywali jej piękno. Wenecja była zawsze pierwszym etapem Polaków w podróży do Wioch. Przebywali tu królowie: Bona Sforza, Henryk Walezy, Władysław IV, Marysieńka Sobieska, August II Sas. Z wojskami Napoleona zawitali do Wenecji legioniści Henryka Dąbrowskiego. Spośród wielu polskich malarzy i pisarzy, wyjątkowym sentymentem darzyli to miasto Aleksander i Maksymilian Gierymscy, Maria Konopnicka, Józef Ignacy Kraszewski, Stefan Żeromski i Stanisław Wyspiański. Wyspiański chłonął Wenecje sercem i oczyma. Jego opisy zawarte w Listach z Wenecji pełne są poezji i uroku miasta.

Wenecja jest stolicą regionu Veneto (Wenecji Euganejskiej), położonego w północno-wschodniej części Włoch, sięgającego na północy Austrii, na zachodzie jeziora Garda, na południu rzeki Padu, na wschodzie driatyku. Region Veneto, poza stolica, obejmuje takie znane miasta jak: Verona (Werona), Padova (Padwa), Vicenza, Trevi-so, Belluno oraz ośrodek sportów zimowych o światowej sławie Cortina d'Ampezzo. Powierzchnia regionu 18 tys. km2. Zróżnicowanie geograficzne Veneto jest ogromne: na północy Alpy Wschodnie (Dolomity przekraczające 3 000 m, n.p.m.; Alpy Weneckie), na południu wschodnia część Niziny Padańskiej uformowanej przez rzeki Pad, Adygę, Brentę, Sile i Piave wpadające do Adriatyku, na wschodzie Laguna Wenecka świat tysiąca wysp i wysepek.


Z lotu ptaka miasto ma kształt ryby przeciętej ogromną, odwróconą literą S, uformowaną przez Kanał Grandę. Najstarszą część stanowi strefa wokół mostu Rialto, gdzie na początku IX w. przeniosły się władze laguny. Tu na wysokim brzegu powstało pierwsze skupisko miejskie Citta di Rialto, które wkrótce przyjęło nazwę Venezia. Wene-cjanie przeprowadzili najpierw wielkie roboty ziemne, przystosowując istniejący teren do potrzeb przyszłego miasta. Wykopano sieć kanałów, a ziemia z nich została zużyta do podwyższenia i wzmocnienia terenu. W ten sposób zbudowano Kanał Grandę i liczne mniejsze kanały.

Brzegi kanałów łączy ok. 400 mostów. Kiedyś budowano mosty wyłącznie drewniane i płaskie, po których można było przejechać konno. Od 1486 r. rozpoczęto budowę mostów murowanych, najczęściej w formie łuku ze stopniami, ozdobionego poręczą lub balustradą. Z mostów drewnianych, oryginalnych, zachowało się zaledwie kilka, m.in. Ponte di San Pietro di Castello, Ponte del TAbbazia delia Misericordia i Ponte di San Alvise. Mosty żelazne pojawiły się w XIX w. za czasów austriackich. W czasach Republiki istniał specjalny urząd miejski Proweditori di Comun, sprawujący nadzór nad stanem ulic i mostów. Do najbardziej znanych mostów należą: Ponte Rialto najstarszy na Canal Grandę, Ponte dei Sos-piri, łączący Pałac Dożów z więzieniem oraz Ponte de la Pagia na Riva degli Schia-voni. Do znanych należy również Ponte dei Pugni przy kościele San Barnaba. Wywodzi on swą nazwę od walk na kije, a później na pięści (pugne), jakie odbywały się tu tradycyjnie między mieszkańcami dzielnicy Castello i Dorsoduro. W XVIII w. obyczaj ten został zniesiony ze względu na śmiertelne przypadki zdarzające się w czasie bójek. Walki na pięści odbywały się również na innych mostach Wenecji, jak Ponte di Santa Fosca i Ponte de la Guerra na Rio San Giu-liano.

Uliczki weneckie są zazwyczaj bardzo wąskie, nieraz z trudnością pozwalają minąć się dwóm osobom, ponadto kręte, długie i ciemne, często zasłonięte wystającymi wspornikami górnych pięter domów. Do dziś przetrwały dawne określenia uliczek, które w dialekcie weneckim noszą nazwy: calle, ruga, lista, salizzada, fondamenta ruga oznaczała kiedyś ulicę ze sklepami, salizzada drogę brukowaną (ulice zaczęto brukować w XVII w.), a fondamenta ulicę biegnącą brzegiem kanału.

Również place weneckie noszą nazwy odmienne od przyjętych. Określenia piazza używa się jedynie do placu Św. Marka i przyległych doń placyków oraz placu Roma. Pozostałe zachowały stare brzmienie weneckie campo lub campiello, to ostatnie dla oznaczenia małych placyków, jakich pełno w Wenecji. Campa i campiella weneckie pełne były gwaru, ruchu i uroku. Ich wdzięk i atmosferę utrwalił Carlo Goldoni w swojej komedii p.t. Campiello, Kilkoma słowami warto opisać pałace weneckie, które w odróżnieniu od budowli innych miast tej epoki nie miały charakteru zamków czy fortec, lecz wspaniałych, luksusowych rezydencji magnackich. Prawie nie spotykane są wieże obronne, nawet w Pałacu Dożów. Fakt ten wiązał się z poczuciem całkowitego bezpieczeństwa obywateli arystokratycznej Republiki Weneckiej, która panowała niepodzielnie na Adriatyku i nie obawiała się zagrożenia od strony lądu. Główną cechą charakterystyczną domów i pałaców weneckich jest ich lekkość, którą zawdzięczają ażurowym loggiom i oknom wielodzielnym. Ozdobą wielu domów, a szczególnie dziedzińców pałacowych są schody (scala) zewnętrzne otoczone balustradą lub arkadami, prowadzące do loggii lub na taras. Spośród najbardziej pięknych i znanych wymienić należy schody w pałacu Ca' d*Oro i Scalę Bovolo w Pałacu Conta-rini. Innym elementem dekoracyjnym typowego dziedzińca są małe studzienki (vere da pozz'o)y rzeźbione w marmurze lub brązie, które z czasem stały się również akcentem artystycznym placów, jak np. vera da pozzo przy bazylice Ss. Giovanni e Paolo, na dziedzińcu Pałacu Dożów i Ca' d'Oro.

Informacje praktyczne

Jedyne schronisko w Wenecji znajduje się na wyspie Giudecca, dokładnie naprzeciw centrum. Vaporetto dowiezie nas tam w dwie minuty. Nocleg wyłącznie w dormitoriach. Casa Caburlotto - Fondamenta Rizzi, Santa Croce 318 tel.: 041 71 08 77.

Ceny na średnim poziomie, wystrój oszczędny, ale wygodnie. Miejsce oferuje pokoje w formule bed and breakfast.

Casa Capitanio - Santa Croce 561 tel.: 041 52 03 099 - czynne: połowa Vl-potowa IX. W pobliżu piazzale Roma. W czasie roku akademickiego mieszkają tu studentki, latem oferuje się nocleg turystom. Skromne pokoje, bez śniadania. Casa Cardinal Piazza - Cannaregio 3539/ A, w pobliżu Madonna dell'0rto - tel.: 041 72 13 88, faks: 041 72 02 33. W spokojnej dzielnicy Cannareggio, z dala od najczęściej uczęszczanych i wypełnionych turystami ulic. Bez szczególnych wygód, śniadanie na życzenie.

Casa Murialdo-Circolo ANSPI - Cannaregio 3512- tel.: 041 7199 33, faks: 041 72 00 02. Dobre ceny za pokoje z łazienką i bez we wschodniej dzielnicy miasta. Nocleg bez śniadania, co najwyżej kawa.

Domus Civica - San Polo 3082 - tel.: 041 72 11 03, faks: 04152 27139, httpj/www. domuscivica.com. Duży budynek w sercu miasta (przystanek vaporetto S.Toma), który w różnych okresach roku służy za akademik bądź hostel. Wspólne łazienki i prysznice na każdym piętrze. Telewizja satelitarna i punkt internetowy gratis. Foresteria Valdese - Castello 5170- tel.: 04 52 86 797,

W okolicy placu Św. Marka. Różne możliwości noclegu, od 10-osobowych dor-j mitoriów po dwójki z łazienką i telewizorem. Konkurencyjne ceny, ze śniadaniem. Istituto San Giuseppe - Castello 5402 tel.: 041 5225352. Dom wakacyjny w pięk nej starej weneckiej kamienicy w pobliżu! bazyliki Św. Marka, przy Ponte delia Guerj ra. Bez śniadania.

Santa Fosca - Cannaregio 2372 - tel.: 041 7157 33, http://www.santafosca.it. Piękny kompleks kościelny między dworcem kolejowym i Ponte di Rialto, który gości studentów i turystów. Podstawowe wygody, świetne ceny, latem możliwość korzystania z kuchni.

Domus Ciliota - Calle delie Muneghe, San Marco 2976 - tel.: 04152 04 888, faks: 041 52 12 730, http://www.ciliota.it. Noclegów nia w dawnym klasztorze sióstr augustia-nek, którego początki sięgają XV w. Od generalnego remontu w 1999 r. dysponuje pokojami wyposażonymi we wszelkie współczesne udogodnienia (prysznic, telefon, telewizja satelitarna, klimatyzacja i lodówka). Ceny nieco powyżej średniej.
Pensjonaty, hotele Locanda al Leon - Calle degli Albane-si, Castello 4270 - tel.: 04 1 27 70 393.

Dwa kroki od samego serca Wenecji, placu Św. Marka. Pokoje z wyposażeniem w stylu weneckiego rokoka. Locanda Art Deco - Calle delie Botteghe, San Marco 2966 - tel.: 04127 70 558.

Pensjonat, który ma sztukę nie tylko w nazwie, w uliczce pełnej sklepów z antykami. W pokojach i ogólnodostępnych pomieszczeniach meble i dekoracje z początku XX w. Locanda Ca' Foscari - Calle delia Fresca-da,Dorsoduro3887/8-tel:041 71 0401,

Pensjonat w dogodnym miejscu. Atrakcyjne ceny, dobre warunki. Casa Rezzonico - Fondamenta Gherar-dini, Dorsoduro 2813- tel: 04127 70 653 - 6 pokoi. Wygodne, zadbane

Kemping:
W historycznym centrum Wenecji nie ma kempingów. Z takiej formy noclegu skorzystać można na lądzie stałym, zwłaszcza w rejonie Cavallino bądź Lido - i Punta Sabbioni.
Więcej informacji: APT (Biuro Promocji Turystyki),
tel.: 041 52 98 700,
http://www.turismovenezia.it


Gondole:
Dumna flota, jeszcze przed wiekiem licząca 10 000 gondoli, skurczyła się do kilkuset, natomiast ceny za kurs zachowały się wręcz odwrotnie. Wenecjanie, poza traghetti (przewozy na drugą stronę kanału) już nie korzystają z gondol, pozostawiając je do dyspozycji turystom. Natomiast gondolierzy odziani w słomiane kapelusze, marynarskie spodnie i pasiaste, żeglarskie koszulki są jak dawniej weseli i dowcipni, choć nie śpiewają już tak często i tak dobrze jak ich przodkowie (zawód gondoliera nadal przechodzi z ojca na syna). Rozśpiewani czy nie jest ich coraz mniej.


Tramwaje wodne:
Vaporetti to tramwaj wodny w Wenecji. Najpopularniejsza linia 1 przebiega z Piazzale di Roma, Kanałem Grande, Kanałem Św. Marka, do Lido.


Autor: o

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)